Artykuł
Tarnówka - bardzo stara osada należąca do klucza krajeńskiego. Najstarsza wzmianka o Tarnówce pochodzi z roku 1538. W 1579 r. otrzymała prawa miejskie, o czym świadczą dokumenty z lat 1609 i 1631 zaczynające się od słów "My Rada i Burmistrz miasta Tarnówki". Od 1631r znowu jest wsią.
W 1976 roku Tarnówka traci status gminy. Po wieloletnich staraniach miejscowej społeczności z dniem 1 października 1982r zostaje reaktywowana na mocy rozporządzenia Ministra Administracji i Ochrony Środowiska.
Gmina Tarnówka leży w północno-zachodniej części województwa wielkopolskiego. W klasyfikacji krain geograficznych leży w fizyczno-geograficznym makroregionie Pojezierza Południowopomorskiego, wschodnia jej część znajduje się w obrębie Pojezierza Krajeńskiego, natomiast zachodnia część w dolinie rzeki Gwdy. Przez obszar gminy przepływa rzeka Gwda płynąca z północy na południe długości 147 km. Rzeka ta szeroką malowniczą doliną powstałą wskutek działalności lodowca dzieli obszar gminy na dwa zdecydowanie różne od siebie obszary. Obszar zachodni położony jest na sandrze Gwdy, w który głęboko wryta jest dolina rzeki. Charakteryzuje się bardzo wysoką lesistością, urozmaiconym krajobrazem. Obszar wschodni typowo rolniczy.
Miejscowość Tarnówka - siedziba Gminy jest głównym ośrodkiem życia administracyjnego, kulturalno-oświatowego i usługowo-handlowego.
Mają tutaj swoją siedzibę obiekty użyteczności publicznej: Urząd Gminy, Szkoła Podstawowa, Gimnazjum, Przedszkole, Urząd Poczty, punkt kasowy Spółdzielczego Banku Ludowego w Złotowie.
W Tarnówce zachował się kościół z 1773r. Jest budowlą szachulcową. Wnętrze obiega empora, częściowo zdemontowana. Ołtarz pochodzi z okresu budowy świątyni, wykonany z drewna w stylu barokowym.
W roku 1880 w Tarnówce zostaje zbudowana wytwórnia masy papierowej, a później Fabryka Tektury.
Tarnówka przez 173 lata była pod zaborem pruskim. Powróciła do Polski 2 lutego 1945r., kiedy do niej wkroczyli żołnierze I Armii Wojska Polskiego.
Ogólna powierzchnia gminy wynosi 13223 ha, w tym użytki rolne 5909ha, lasy 6427 ha. Ogółem na terenie gminy zamieszkuje 3200 osób.
Gmina podzielona jest na 11 sołectw. Wszystkie wsie połączone są siecią dróg o nawierzchni bitumicznej, w dobrym stanie technicznym. Miejscowości gminy mają telefoniczne połączenia automatyczne. Cały obszar gminy jest w zasięgu cyfrowej sieci komórkowej GSM dwóch operatorów. Przez teren gminy przebiega zelektryfikowana linia kolejowa z dwoma przystankami towarowo-osobowymi w Ptuszy i Płytnicy, stwarzając dogodne bezpośrednie połączenia z Poznaniem, Warszawą, Kołobrzegiem, Koszalinem, Słupskiem. Dojazd drogowy do gminy zapewnia droga krajowa Nr 11 relacji Poznań- Koszalin.
